— Cevap verdiğin zaman, niçin kapıyı açmadın?

     — Senin sesini duyunca, kalbime bir heybet geldi. Korktum. Kalktım, önce bir abdest aldım. Çünkü Tevrat’ta, bir kimseden yahut bir şeyden korkan, abdest alsın, ona bir şey zarar vermez. Bir kimse kötülük yapamaz diye okumuştum. Bunun için kapıyı açmakta biraz geciktim.

Câ’fer-i Sâdık, rahipten bu sözleri duyunca şaşırdı. Ona İslâmı anlattı. Rahibin müslüman olmak arzusu çoğaldı ve hemen orada “Kelime-i Şehâdet” getirerek müslüman oldu.

Nükte: İşte bu, abdest almanın sebep olduğu bir kurtuluştu. Hem de sonsuz kurtuluş!...