1-  Sırtına giydiği siyah örtü, öldükten sonra tabutunun üstüne örtülecek.

2-  Beş vakit namazını zamanında eda edecek, velev ki ben yemeksiz kalayım.

3-  Cenâb-ı Hak evlat verir de ölürse, üzerindeki gelinlik ile benim önüme gelecek ve müjdeleyecek.

Bu şartlarla talip olduğu birinci hanım, ilk ikisini kabul etti ve üçüncüsünü kabul etmedi. İkinci olarak istediği hanım da ilk iki şartı kabul etmedi. Nihayet üçüncü olarak istemeye gittiği hanım, bu şartların üçünü de kabul etti ve Mehmed efendi onunla evlendi. Bu evliliğinden üç çocuğu oldu. Fakat üçü de daha yaşlarını doldurmadan vefat ettiler. Hanımı söz verdiği gibi, her birinin vefatında da gelinliğini giyerek efendisini karşıladı. Hacı Mehmed efendi de Cenâb-ı Hakk’a şükür secdesine kapandı. Üçüncü çocuğunun vefatında hanımının sol gözünden bir damla yaş aktı.

Çocuğun defninden sonra Mehmed efendi hanımına:

-  Ey hâtun! Giy bakalım şu başörtünü, dedi. Hanımı da:

-  Aman Hacı efendi! Ben ettim, sen etme, diye yalvardı. Mehmed efendi:

-  Hayır hâtun, kalbini bozma. Cenâb-ı Hakk’ın izniyle şöyle ufak bir gezi yapacağız.

Otakçılar’dan çıkarak Topçular tarafına geldiler. Burada hanım susadı ve Mehmed efendiden su istedi.

Mehmed efendi de:

- Ey hâtun! Ben acizim. Cenâb-ı Hak’tan iste, dedi.

Hanım da mübârek ellerini açtı ve gökten billur bir bardak içinde su geldi. İkinci defa tekrar istedi. Mehmed efendi, yine, ben acizim dedi ve hanım ellerini açınca gökten bir bardak su geldi. Üçüncü defa yine su isteyince, gökten bir nida geldi:

- Ey vâlide! Önümde muazzam bir nehir vardır ki, geçmeme imkân yoktur. Mehmed efendi de bu sesi işitti. Hemen hanımına seslendi:

- Hanım! Ayağının sağ topuğunu yere vur!

Hanım, ayağını vurur vurmaz yerden su fışkırdı. Bu suya Vâlide Suyu denilir ve hâlâ akmaktadır. İçenler doyamaz. Fakat eve götürülürse birkaç gün sonra acılığından içilmez hâle gelir.