Herkes birbiriyle helâlleşiyor ve şimdiye kadar işlediği günâhlarına tövbe ediyordu. Bazıları da, kurtulmaları için adakta bulunuyordu. Bu genç, üç İhlâs ve bir Fâtiha-i şerîfe okuyarak, hâsıl olan sevâbı; Peygamber efendimizin (sallallahü aleyhi ve sellem), Eshâb-ı kirâmın (radıyallahü anhüm), evliyânın ve âlimlerin ve Aziz Mahmud Hüdâyi hazretlerinin rûh-i şerîflerine hediye etti. Sonra da; “Yâ hazret-i Aziz Mahmud Hüdâyi! Himmetinizi, yardımınızı istirhâm ediyorum. Zira, “Kabrimi ziyarete gelen, denizde boğulmasın” diye va’diniz var” dedi. O anda, uzaklardan bir karaltı peyda oldu. Yaklaştıkça, bunun bir insan olduğunu, suyun üzerinde sür’atle kendilerine doğru geldiğini gördüler. Onun yürüdüğü yerlerde dalgalar hemen sâkinleşiyordu. Nihâyet o kimse, geminin yanına geldi ve gemiyi eliyle bir miktar tuttuktan sonra, geminin önünden yürümeğe başladı. Yürüdüğü yerlerde dalgalar yine sâkinleşiyordu. Bir müddet sonra gözden kayboldu.

Kaptan, o kimsenin su üzerinde gittiği istikâmete göre, geminin dümenini ayarladı. Bir müddet sonra, selâmetle sahile vardılar. Herkes bu hâdise karşısında şaşırıp kaldı.

Sâdece o delikanlı şaşırmamıştı. Fakat, bu gelen zâtı tanımıyordu. Yolcular sahile çıktıklarında, delikanlı hemen Aziz Mahmud Hüdâyi hazretlerinin kabrine gidip hâdiseyi anlattı, yardımından dolayı ona teşekkür etti. O gece rüyasında Aziz Mahmud Hüdâyi hazretlerini gördü. Ona buyurdu ki: “Sen bize iltica ettiğin zaman, biz de hocamız Üftâde hazretlerine iltica ettik. Bu sebeple size imdada gelen, hocam Üftâde hazretleri idi.”