1-   Abdestli ve kıbleye karşı okumalıdır.

2-   Kur’ân-ı kerîmi okumaya başlarken “Eûzü ve Besmele” çekilmelidir

3-   Ağır ağır okumalıdır.

4-   Ağlayarak okumalıdır.

5-   Her âyetin hakkını vermeli, yâni azap âyetini okurken korkarak, rahmet âyetlerini heveslenerek, tesbih âyetlerini kalbiyle tesbih ederek okumalıdır.

6-  Namaz kılana mâni oluyorsa, yavaş sesle okumalıdır. Mushafa bakarak okumak, ezber okumaktan daha çok sevaptır. Çünkü gözler de ibâdet etmiş olur.

7-   Kur’ân-ı kerîmi güzel sesle ve tecvid üzere okumalıdır. Harfleri, kelimeleri bozarak teganni etmek haram, harfler bozulmazsa mekrûh olur.

8-   Kur’ân-ı kerîmi Allahü teâlânın kelâmı olduğunu bilerek okumalıdır.

9-   Kur’ân-ı kerîmi okumadan evvel, bunu söyleyen Allahü teâlânın büyüklüğünü düşünmelidir. Kimin sözü söyleniyor, ne ehemmiyetli iş yapılıyor, diye düşünmelidir. Kur’ân-ı kerîme dokunmak için temiz el lâzım olduğu gibi, onu okumak için de temiz kalp lâzımdır.

10- Okurken başka şeyler düşünmemelidir.

11- Okurken biliyorsa mânâsını düşünmelidir.

12- Kur’ân-ı kerîme abdestsiz olarak dokunmak haramdır. Cünüp olarak okumak haramdır.

Abdestsiz olarak ezberden okunabilir ise de, abdestli olarak okumak çok sevaptır. Kur’ân-ı kerîmi günâh meclislerinde, yâni haram işlenen yerlerde okumak haramdır. Böyle yerlerde para kazanmak için veya güzel sesini duyurmak için okumak ve bunu dinlemek, Kur’ân-ı kerîme hakâret etmek olur.

Kur’ân-ı kerîmin her âyeti, her kelimesi, her harfi maddi ve mânevî her derde şifâdır. Ehl-i sünnet itikâdında olan ve günâhlarına tövbe eden sâlih bir müslümanın, yukarda bildirilen şartlarına uyarak, ihlâs ile okuduğu Kur’ân-ı kerîmin her hangi bir âyeti ve bilhassa Fâtiha sûresi ile şifa âyetleri, okuyanın ve üzerine okunanın dertlerine şifa olduğu çok görülmüş ve işitilmiştir. Din kitaplarında misâlleri çoktur.