Şefkat ve merhamet duygusunun kaynağı ilâhidir. Yâni Allahü teâlânın “Rahman” ve “Rahim” sıfatlarından doğmaktadır, insanlardaki acıma duygusu güzel bir huydur. İnsanın, merhamete muhtaç olan varlıklara, şefkat göstermesi ve yardım etmesi ne kadar güzel bir davranıştır. İnsanlar toplu olarak yaşamak mecburiyetindedir. Bunun için de birbirlerinin şefkat ve merhametlerine ihtiyaçları vardır. Bir annenin, çocuğunu şefkatle kucağına alması ve onu yetiştirmesi, doktorun hastalarını tedavi etmesi için gayret göstermesi, öğretmenin öğrencilerine kızmadan, usanmadan ilim öğretmesi, sahip oldukları şefkat ve merhamet duygularından kaynaklanmaktadır. Çünkü sevgili Peygamberimiz hadîs-i şerîflerinde buyurdu ki: (Merhamet etmeyene merhamet edilmez.) ve (İnsanlara acımayan kimseye, Allahü teâlâ da merhamet etmez.)

Allahü teâlâ, Tevbe sûresinin 158. âyet-i kerîmesinde meâlen, Peygamberimizin şefkat ve merhametini överek buyurdu ki: (Size kendinizden öyle bir peygamber gelmiştir ki, sizin sıkıntıya uğramanız ona çok ağır ve güç gelir. Üstünüze çok düşkündür.)